فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از متن فایل :

مقدمه

اینجانب ---- دارای مدرک کارشناس ------ مدت ….. سابقه خدمت در نظام مقدس آموزش و پرورش را دارم. تجارب حاضر مربوط به دبیر جغرافیا آموزشگاه.............. می‌باشد که مدرسه تثبیتی من در سال 94 بود. منطقه جغرافیایی محل خدمتم در شهرستان --- است. موضوع بازنگری برنامه‌های آموزشی جغرافیا در ایران زمانی قوّت گرفت که پس از برگزاری کارگاه آموزشی جغرافیا در اسفند 1374 در دفتر برنامه ریزی و تألیف کُتُب درسی، اعضای این گروه متقاعد شدند که زمان تغییر بنیادی در آموزش این شاخه از علوم بین رشته ای فرا رسیده است. علمی که به جهت ایفای نقش پُل ارتباطی میان علوم پایه و علوم انسانی برای بسیاری از کارشناسان برنامه ریزی در هاله ای از ابهام بود و به دلیل مشکلات ِ دستیابی به یک برنامه مدوّن، مورد بی مهری معلّمان، دانش آموزان، اولیاء و... قرار گرفته بود. امّا تغییر نگرش به این علم امروزه آن را به یکی از کاربردی‌ترین علوم در زندگی تبدیل کرده است. در این مقاله سعی شده است، راهکارهای درسی جغرافیا بخصوص در دورهٔ دبیرستان، چالش‌ها و راهکارهای پیش رو، و زمینه‌های این تحوّل اساسی به آموزش جغرافیا مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.

جغرافیا علمی است که در صدد تشریح ویژگی‌های مکان‌ها و توزیع انسان‌ها، عوارض و رویدادها، همانگونه که بر سطح زمین رُخ می‌دهند و گسترش می‌یابند، می‌باشد. جغرافیا به مطالعه کنش‌های متقابل انسان- محیط در بستر مکان‌های ویژه و موقعیت‌های مکانی می‌پردازد. امروزه آموزش جغرافیا بعنوان یک موضوع اصلی و محوری در برنامه‌های درسی دوره‌های تحصیلی مدارس گنجانده و مورد تأکید قرار گرفته است و جغرافیا به عنوان وسیله ای نیرومند هم برای ترفیع و ترویج آموزش‌های فردی و هم آموزش‌های بین المللی، محیطی و توسعه مطرح می‌باشد.

موضوعات و مشکلات عمده ای که در دنیای امروز با آن مواجه هستیم، بُعد جغرافیایی قوی دارد. آموزش جغرافیا در درک و فهم مسائل و مشکلات محیطی و ارائه راه حل‌ها و برنامه ریزی‌های مرتبط با توسعه، نقش بسزایی دارد. آموزش جغرافیا می‌تواند دانش آموزان را به درک فرایندها و ساختارهای مربوط به توسعه قادر سازد. درک محیط پیرامون، آگاهی از شیوه‌های متفاوت زندگی، شناخت نظام‌های اصلی اجتماعی- اقتصادی و موقعیت‌های مکانی و مکان‌ها بعنوان بستر این نظام‌ها، تأثیر شرایط فرهنگی و نظام‌های اقتصادی- اجتماعی، دستیابی به طیف وسیعی از مهارت‌های جغرافیایی و به کارگیری آن‌ها در زندگی خصوصی، حرفه ای و عمومی و سرانجام علاقمندی و احساس مسئوولیت نسبت به محیط و بوم انسانی در مقیاس‌های مختلف از طریق آموزش جغرافیا حاصل می‌گردد.

براین مبنا ملاحظه می‌گردد که برنامه درسی جغرافیا و شیوه آموزش آن در کشور ما نیاز به تحوّل بنیادین دارد. آنچه این تحوّل اساسی را ضروری نموده کمبودها و مشکلاتی است که در آموزش فعلی این درس وجود دارد. هدف اساسی در آموزش نوین جغرافیا تربیت شهروندانی است که در آینده علاوه بر رفع مشکلات زندگی خود، بتوانند به نحوء شایسته ای جانشینی نسل کنونی را عهده دار شوند. بر این مبنا از اوایل سال 1375 مباحث اصلی در مورد تغییر بنیادین در تحوّل آموزش جغرافیا در کشور ما مطرح شد. بر این مبنا، برنامه ریزان درسی با تغییر رویکرد از روش‌های تحقیق و یادگیری سنتی جغرافیا به موضوعات روز و مشکلات محیط پیرامون، گامی جدید در آموزش جغرافیا برداشتند.